Snack Cultuur in 2011

“Music, television, games, movies, fashion: We now devour our pop culture the same way we enjoy candy and chips – in conveniently packaged bite-size nuggets made to be munched easily with increased frequency and maximum speed. This is snack culture – and boy, is it tasty (not to mention addictive).”

Bovenstaand fragment is afkomstig uit het openingsartikel “Minifesto for a New Age” van het Wired magazine uit maart 2007. Het centrale thema van dat nummer was destijds “Snack Culture”. Aan de hand van dit thema werd duidelijk gemaakt hoe – dankzij de digitalisering van de wereld – mensen steeds meer afhankelijk zijn van hapklare brokjes aan informatie.

In december 2007 roept de website Trendwatching.com “Snack Culture” uit tot een van de acht belangrijkste consumenten trends voor het jaar 2008: “SNACK CULTURE represents the ‘transient sphere’ on steroids, catering to consumers’ insatiable craving for instant gratification. SNACK CULTURE thus embodies the phenomenon of products, services and experiences becoming more temporary and transient; products that are being deconstructed in easier to digest, easier to afford bits, making it possible to collect even more experiences, as often as possible, in an even shorter timeframe.”

De makers van de “Snack Culture” editie konden toen nog niet voorzien hoe scherp hun analyse van onze hedendaagse cultuur was. De allereerste iPhone was weliswaar een paar maanden voor het schrijven van het artikel gepresenteerd, op 9 januari 2007 op Macworld om precies te zijn, maar pas een half jaar later kon de iPhone gekocht worden, namelijk op 29 juni 2007. De Apple App Store bestond in dat jaar nog geen eens. Deze werd pas op 10 juli 2008 geopend. Slechts Steve Jobs had helder op zijn netvlies staan wat voor een impact dit revolutionaire device in combinatie met het onderliggende (commerciele) platform teweeg zou brengen!

Twitter – de verpersoonlijking van de snack cultuur – bestond weliswaar al sinds maart 2006, maar pas in maart 2007 bereikte het sociale netwerk haar zogeheten “Tipping Point”. Op het South by Southwest (SXSW) festival kreeg Twitter namelijk de Web Award uitgereikt. Het zorgde ervoor dat het aantal berichten van 20.000 naar 60.000 berichten per dag explodeerde. Inmiddels maken meer dan 65 miljoen mensen gebruik van Twitter en worden er gemiddeld 65 miljoen tweets per dag verstuurd.

Nu leven we in het jaar 2011. De Amazon Kindle heeft in de tussentijd de complete boekenindustrie op zijn kop gezet. De Tablet PC belooft hetzelfde te doen met de kranten- en tijdschriftenindustrie. In Amerika is de Apple iPhone al weer voorbijgestreefd door de Google Android. Televisies zijn gekoppeld aan het internet en zenders bieden kant en klare widgets om sociale netwerken aan hun programma’s te koppelen. Dankzij Foursquare kunnen mensen op een locatie inchecken en GetGlue maakt het mogelijk dat de consumptie van entertainment verder wordt verspreid.

Dankzij al deze nieuwe technologische hoogstandjes is de snack cultuur als het ware geëxplodeerd. Het aantal hapklare brokjes aan informatie is enorm toegenomen. “We have more of everything now, both shorter and longer“. Maar nog steeds worstelen veel partijen met dit gegeven. Hoe kan dit?

In de kantlijnen van het Wired magazine over de snack cultuur viel het volgende over de muziekindustrie te lezen: “An album isn’t just an album anymore – it’s an opportunity to dice a dozen songs into ringtones, downloads, blog skins, and more.” Vervang het woord “album” voor het woord film, krant of tijdschrift. Is dat misschien het antwoord waar veel bedrijven nog steeds naarstig naar op zoek zijn?

Be Sociable, Share!

One thought on “Snack Cultuur in 2011

  1. Prefab-cultuur: dat is volgens mij een hele belangrijke en sterk doorzettende trend >

    Meestal wordt prefab negatief neergezet als plastic en “canned” maar dat bedoel ik niet.
    Ik bedoel alle kant-en-klare elementen en producten die we aanschaffen en gebruiken om iets snel op te tuigen en te recombineren.
    Van keuken tot kennis tot software is dat aan de hand en multimedia werkt het enorm in de hand.
    Informatie-overlast betekent in dit verband, dat je iets heel puntig en plaatje-praatje moet presenteren om ueberhaupt de aandacht te krijgen.
    Met name twitter is een kant-en-klare prefabhuls om je in tekst uit te drukken.
    Kennelijk hoeft het ook niet meer te zijn: 140 tekens lijkt echt de perfecte lengte.
    Prefab-elementen als hashtags en verkorte links en RT verrijken de prefab-functionaliteit enorm.
    1 kort zinnetje van @huppeldepup over #iets met een http://bit.ly/zusofzo, en er gaat een wereld voor je open.
    Tekst wordt teruggedrongen naar 140 tekens of minder en functioneert als een stukje hypertext-multimedia-software.

    Functionele prefab rulez!

Leave a Reply