Meer dan tweehonderd miljoen jaar geleden sloegen de vissen hun vinnen uit en gingen aan wal. De schubben bleven, de vinnen veranderden echter in poten met klauw. De eerste reptielen zagen het land. Het eindresultaat van deze wandeling kennen we allemaal, dat bent u geachte lezer.
Hetgeen ons zoogdieren van reptielen onderscheidt, zetelt zich met name in het hoofd. De hersencellen van zoogdieren zijn gestructureerd in kolommen, hetgeen ook wel de hersenschors of de cerebrale cortex, wordt genoemd. Deze hersenschors beslaat circa tachtig procent van het brein en is de hub voor alle binnenkomende informatie. In de hersenschors wordt de binnengekomen geanalyseerd en geïnterpreteerd, vervolgens wordt deze weer omgezet in gedachten en indien nodig in de aansturing van het lichaam. Het bewustzijn vinden we in dit gedeelte van de hersenen terug.
Bij vissen en andere niet-zoogdieren is deze hersenschors ook aanwezig. Ze is echter vele malen minder ontwikkeld en maakt niet zo’n groot deel uit van het totale pakket aan hersenen dat in hun kop zetelt. Om deze reden zouden vissen ook geen pijn voelen wanneer ze aan de haak geslagen worden.
Neuronen (zenuwcellen) zijn de informatie- en signaalverwerkers van het lichaam. Het menselijk lichaam bezit meer dan honderd miljard van deze cellen. Het grootste gedeelte van deze neuronen bevindt zich in de hersenen. Neuronen kunnen met elkaar communiceren door kleine stroomstootjes aan elkaar door te geven.
De neuronen zijn gestructureerd in kleine functionele gebieden ook wel bekend als de neocorticale kolommen. Iedere gebied heeft zijn eigen verantwoordelijkheid binnen het menselijk lichaam. Het ene gebied zorgt voor de spraak, het andere voor het verzetten van de voeten. Een neocorticale kolom kan gezien worden als een microcircuit van het brein. In ieder circuit bevinden zich circa 10.000 neuronen en deze circuits zijn weer geordend in de kolommen van de hersenschors. De hersenschors bestaat uit miljoenen van dit soort gebieden en dit maakt het ook meteen zo begrijpelijk waarom we nog steeds niet in geslaagd zijn om een “kaart” te maken van onze grijze massa.
In juni 2005 heeft IBM in samenwerking met het Brain Mind Institute een project opgestart met als uiteindelijk doel een 3D replica van het brein te maken. Voor het bouwen van dit 3D model wordt gebruik gemaakt van de Blue Gene supercomputer. Een computer met 8.000 processoren die in staat is om 23 biljoen (1012) operaties per seconde uit te voeren. Iedere processor zal gebruikt worden om een of twee neuronen te simuleren.
Het project is klein begonnen. Een twee weken oude rat is als proefkonijn gebruikt. Een neocorticale kolom van slechts 30.000 neuronen groot heeft als model gestaan. Eind 2006 werden reeds de eerste successen geboekt en kon de neocorticale kolom van de rat worden gesimuleerd . Het model bleek in werkelijkheid een seconde trager te zijn dan het brein van de rat.
Bovenstaande stuk tekst was reeds op 19 juli aan mij aan Word toevertrouwd. Een stuk tekst dat al die tijd heeft liggen verstoffen in mijn digitale archief. Deze week werd het opeens weer actueel, er staat namelijk een artikel in SEED magazine over de laatste gebeurtenissen binnen Blue Brain. Leesvoer dus. Voor diegenen die in deze materie geinteresseerd zijn, check ook de site van Ray Kurzweil eens. Binnenkort komt er zelfs een film over zijn Singulariteit uit.
