Van nature ben ik een schoon mens. Ik moet iedere dag beginnen met een douche. Anders voel ik mij de hele dag vies. En als ik aan het werk ga, dan moet mijn omgeving opgeruimd zijn. Vaak zit ik aan de keukentafel, en als op het aanrecht een paar vieze borden staan, dan moet ik deze eerst in de vaatwasser zitten. Anders wordt mijn aandacht voortdurend hier naar toe getrokken. Opgeruimd staat netjes en dan fris aan de slag.
De laatste tijd word ik echter steeds vaker met mijn eigen onvolkomenheden geconfronteerd. In mijn digitale leven dan. Ik heb twee laptops, een iPhone, een iPad en een Kindle. Deze gebruik ik alle vijf door elkaar heen om aan mijn teksten te werken. Hier een notitie, daar een mindmap, daar een document en daar een arcering van een stuk tekst.
En dit alles probeer ik voortdurend met elkaar in lijn te brengen. Om met elkaar te synchroniseren. De cloud is natuurlijk prachtig, maar vaak betrap ik mijzelf erop, dat ik met een USB stick loop te rommelen.
Op al mijn harde schrijven heb ik kris kras door elkaar verschillende versies van documenten staan. Het ene document net iets verder af dan het andere. Maar waar stond het ook al weer. En is dit echt de laatste versie?
Wanneer ik iets lees, dan bookmark ik het met Delicious. Soms wil ik iets offline kunnen lezen en dan sla ik het op via Instapaper. En in Twitter gebruik ik favorites om later op mijn gemak nog eens iets terug te kunnen lezen. GoogleReader gebruik ik ook, maar alleen nog maar om RSS feeds te lezen, ik brandmerk niets met een ster. En “Liken” en “Plussen” doe ik alleen om het werk van anderen te waarderen.
Maar hoe vind ik in hemelsnaam nog iets terug? De tools helpen mij niet echt. Hoogstwaarschijnlijk omdat ik ze niet naar behoren gebruik. Zo tag ik bijvoorbeeld geen bookmarks in Delicious, ik bewaar alleen de titel en de link. De enige wijze waarop ik nog iets terugvind, is doordat mijn geheugen weet waar ik ongeveer iets digitaal bewaard heb.
Maar het loopt uit de klauwen. Er komt een moment dat ook mijn geheugen mij in de steek laat. Eigenlijk ben ik op zoek naar een hulpje. Iemand die mijn digitale rommel voor mij opruimt. Is deze digitale assistent al uitgevonden?
Wellicht is https://www.greplin.com/ een begin van iets moois wat in de buurt kan komen om al je digitale sporen te doorzoeken?
Hi probeer mediteren eens, en zie informatie voordat het informatie wordt. Probeer het groter geheel te zien en dat lukt alleen als je rustig bent. Probeer het Web niet bij te houden want dat lukt je niet. Concentreer je op die dingen waar we als mens beter in zijn: bewustzijn, creativiteit, holistisch, context, rechterhersenhelft. Als ik schrijf, werk ik op een oude stand alone computer en ligt de telefoon beneden. Iets niet gebruiken is ook een hulpje