Moeten we het steeds meer online verspreiden van informatie omarmen of moeten we ons daartegen verzetten? Sander Duivestein pleit ervoor om alles vrij te geven, daar worden we allemaal beter van.
Zelf heb ik dat aan den lijve ondervonden. Ik heb slaapapneu. Tijdens mijn nachtrust haal ik 53 keer per uur geen adem. Daar merk ik zelf niets van. Mijn vrouw daarentegen wel. Volgens haar raast er elke nacht een F16 vliegtuig met flinke motorpech door onze slaapkamer.
Via de longarts heb ik een CPAP-apparaat voorgeschreven gekregen. Een masker dat gekoppeld is aan een soort stofzuiger. Het apparaat zuigt alleen geen lucht, maar blaast met windkracht 10 lucht in mijn longen zodra ik weer eens naar adem snak. Helaas biedt dit apparaat mij geen oplossing. Ik slaap heel slecht en mijn vrouw noemt me inmiddels Darth Vader. De intimiteit is voorgoed voorbij. Noodgedwongen ben ik op zoek gegaan naar alternatieven. Via verschillende fora werd ik geattendeerd op een slaapbeugel. Mensen die ik niet ken, delen online hun ervaringen met mij. Zonder dat er geld aan te pas kwam, kreeg ik prima tips. Deze waardevolle adviezen zijn simpelweg goed bedoeld. En belangrijker nog, bieden mij een slaapbeugel die bijzonder goed werkt.
Inmiddels deel ik mijn ervaringen ook online. Verder ondersteun ik de Quantified Self trend. Het is mijn manier van terugbetalen aan de community. Ik sta hierin niet alleen. Via websites als PatientsLikeMe en applicaties als SleepCycle houden patiënten, dokteren, verpleegkundigen en verzekeringsbedrijven elkaar op de hoogte, geven tips en beoordelen slaapapparaten. En zo worden al dan niet dodelijke ziektes verholpen.
Lees mijn opinie over privacy op Webwereld.
