De Google Glass Zombie

Nick Bilton, auteur van het boek “I Live in the Future & Here’s How It Works” en journalist voor de New York Times, publiceerde op vrijdag 17 mei het artikel “At Google Conference, Cameras Even in the Bathroom” in de New York Times over de recente Google I/O developers conferentie. Bij zijn artikel plaatste hij een foto die hij zelf tijdens de conferentie had genomen. Op de foto is te zien hoe een vijftal medewerkers van Google, allen drager van een Google Glass-bril, wezenloos voor zich uit staren. Ze zijn de omgeving waarin ze zich bevinden totaal vergeten. Geheel verzonken in de beelden die Google Glass direct op hun netvlies projecteert.

Glassed Out

Glassholes

Al vrij snel na de introductie van de uberhippe Google bril werd de eerste nickname voor de dragers van deze bril bedacht: “glassholes”; een combinatie van de woorden “glass” en “assholes”. Het woord kreeg in januari 2013 publieke bekendheid dankzij een artikel op TechCrunch. Twee maanden later werd glassholes zelfs opgenomen in de Urban Dictionary, waar het de volgende betekenis krijgt: “A person who constantly talks to their Google Glass, ignoring the outside world.”

In het artikel “The Rise of the Term ‘Glasshole,’ Explained by Linguists” in het Atlantic Magazine legt schrijfster Rebecca Greenfield de diepere betekenis van het woord glassholes uit. Hiervoor verwijst ze naar het boek “Ascent of the A-Word” van linguist Geoffrey Nunberg. In zijn boek legt hij het idee achter het woord “asshole” als volgt uit, een “asshole” is iemand “who imagines that his role or status gives him privileges that aren’t really his to claim.” Dit gedrag vinden we volgens Greenfield terug bij de dragers van  de Google bril. Glassholes zijn mensen die gebruik maken van gadgets op een niet sociaal geaccepteerde manier. “[Glassholes is] an endearing term used to describe people who do not use the gadgets in socially acceptable ways”

Glassed-out

Vlak na de SXSW 2013 conferentie in Austin schreef een van de aanwezigen op haar Tumblr website dat ze voor het eerst met het woord “glassed-out” in aanraking was gekomen. Het woord beschrijft het gedrag dat een Google Glass-drager vertoont wanneer hij of zij zich concentreert op hetgeen er op het minieme schermpje te zien is. “The weird, half-conscious expression that Google Glass wearers get on their faces when they are concentrating on doing things with the tiny little screen inside their glasses.” Met de mede-bezoekers van het congres had ze zelfs de mogelijkheid besproken of dragers van de bril in de toekomst een “glass-eye” zullen oplopen, net zoals mensen die veelvuldig SMS-en een Blackberry-duim kunnen krijgen. Het is ook niet gek dat ze zich afvraagt wat het apparaat met ons mensen zal doen. Voor de gebruiker van de bril verschuift de technologie naar de achtergrond, maar voor de niet-gebruiker heeft dit juist een tegenovergesteld effect. “How the machinery disappears for the wearer but remains totally visible and intrusive to the rest of us.”

Glass Zombies

Schrijfer Ian Bogost gaat nog een stapje verder. In het artikel “Google Zombie: The Glass Wearers of Tomorrow” voor de Atlantic Magazine beschrijft hij de dragers van deze brillen als “levende doden”. Ze verkeren in een tussen wereld, een schijn werkelijkheid. Hun lichaam is in meatspace, maar hun geest bevindt zich in cyberspace. “As if lifted from the pages of a William Gibson novel, Google Glass becomes a pscyhotropic drug made of bits and metal rather than chemicals and gelatin. A new digital delirium.”

Kijkend naar de foto van Nick Bilton moet ik denken aan de term “email apnea”, die ooit door onderzoekster en consultant Linda Stone in het leven werd geroepen om te beschrijven hoe bij veel mensen de ademhaling stokt wanneer ze hun inbox raadplegen. “A temporary absence or suspension of breathing, or shallow breathing, while doing email.” Een symptoom dat ze later ook veelvuldig tegenkwam bij mensen die gebruik maken van sociale media, zoals Twitter, Facebook etcetera. Op de foto lijkt het alsof de dragers van de Google-bril bevroren zijn in de tijd. Ook zij zijn gestopt met ademhalen. De Google bril heeft het leven als het ware uit hen gezogen. Zombies dus.

We Never Look Up

In de zojuist verschenen (en geupdate) Engelse versie van het trendrapport “De Zwarte Kant van Sociale Media” staan Jaap Bloem en ondergetekende stil bij het angstaanjagende perspectief dat de Tumblr website “We Never Look Up” ons voorhoudt. De website is een collage van beelden die bestaat uit mensen die naar beneden staren op hun mobiele telefoons. Ook zij hebben totaal geen besef van hun omgeving.

We Never Look Up

De blog is gemaakt door een Finse onderzoeker op het gebied van mobiliteit. De About pagina bevat het volgende statement: “The world has gone mobile. We live in an information society and are connected to information anywhere we go, and whatever we do, 24/7. And that has changed how we as people behave. We never look up anymore.”

Het doel van de website is om bewustzijn te creëeren voor het effect dat sociale media en smartphones heeft op ons leven. In een interview met de krant Metro gaf de maker het volgende commentaar: “I’m not saying it is a negative thing, when done safely. It’s just that we need to be aware of that times change, and behavior as well. But in social context, with friends, etc., it’s kind of rude to finger on your mobile the whole time. My message is not to judge, just to make this behavior concrete.”

Google’s Matrix 

Het is dit gedrag waar ook Sergey Brin, een van de oprichters van Google, zich uitermate aan stoort. Recentelijk gaf hij onverwachts een geimproviseerde keynote op het toneel van  de befaamde TED conferentie. Tijdens zijn speech ging Brin in op het feit dat smartphones en sociale media onze aandacht versplinteren. “Is this the way you’re meant to interact with other people? Is the future of connection just people walking around hunched up, looking down, rubbing a featureless piece of glass? […] It’s kind of emasculating. Is this what you’re meant to do with your body? You want something that will free your eyes?”

Het doel van Brin mag duidelijk zijn. Het creëeren van calm technology die onze aandacht focust in plaats van versplintert. Een digitale bril die ons meester maakt van de technologie in plaats van slaaf. Geen last, maar lust. De vraag is nu echter of Brin met deze bril in zijn opzet is geslaagd of juist het tegenovergestelde heeft bereikt.

The Matrix

In de science-fiction trilogie The Matrix wordt een dystopische toekomst voorgeschoteld waarin de mensheid veranderd is in een krachtbron om de machines van energie te voorzien. Door een brein-interface is de mens 24 uur per dag ingeplugged op het netwerk en leeft ze zodoende in een schijnwerkelijkheid die de machines voor ons in stand houden. De mens is nog net niet hersendood. De praktijk leert nu dat we niet eens een stekker voor ons brein hoeven te ontwikkelen. De digitale bril van Google blijkt al genoeg te zijn. Welkom in de Matrix van Google!

Google Glass: Bril voor nerds of niet?

Mijn collega Thomas van Manen attendeerde mij vorige week op een fragment uit het programma De Wereld Draait Door. Te zien was hoe Alexander Klöpping op het terrein van de Next Web conferentie voor het eerst Google Glass op zijn neus zette. Gedurende de twee dagen dat het befaamde evenement duurde had technologie-evangelist Robert Scoble een hijgende meute technofans achter zich aanlopen. Iedereen die wilde mocht zijn Google Glass eens uitproberen. Ook Klöpping was een van de uitverkorenen. Voor het oog van de camera plantte hij de bril pontificaal op zijn neus. Als een kind zo blij klapte hij in zijn handjes en slaakte hierbij een vreugdekreetje uit. De natte droom voor deze zelfbenoemde nerd was zojuist werkelijkheid geworden.

Is Google Glass pure horror?

Vorige week publiceerde dezelfde Robert Scoble op zijn Google+ pagina een foto van zichzelf onder de douche. Een foto die overigens werd gemaakt door zijn vrouw. Op de foto is te zien hoe hij zelfs onder de douche nog een Google Glass draagt. Triomfantelijk vermeldde hij dat de bril waterdicht was: “Yes, Google Glass survives a wet shower You thought I was kidding when I said I would never take them…”. Een schok ging door de technologie community heen. Een naakte Robert Scoble die Google Glass promootte. Het leek wel een scene uit een horror film! Nicholas Carr, de auteur van onder andere The Shallows, vergeleek Scoble zelfs met de Psycho-killer Norman Bates.

robert_scoble_google_glass_shower

Op het web werd Scoble zelfs al gemonteerd in fragmenten uit de films Psycho en Apocalypse Now. Pure horror dus.

Vorige week zag ook de Tumblr site “White Men Wearing Google Glass” het levenslicht. Op de site zijn allerlei foto’s van blanke mannen te zien die Google Glass dragen. Ook met deze mannen van het eerste uur wordt de draak gestoken: “In its favour, if Google Glass didn’t exist, all these Silicon Valley guys would be having affairs or buying unsuitable motorbikes”.

Maakt Google Glass je macho?

Sergey Brin stond onlangs op het podium van Ted. In een onverwacht optreden vertelde hij over de grote gedachte achter Google Glass. Brin beschouwt de huidige generatie smartphones als een last in plaats van als een lust. Het apparaat versplintert voortdurend onze aandacht. Hij vraagt zich af of deze apparaten de manier zijn om met andere mensen te communiceren. Brin beweert zelfs dat het apparaat onze mannelijkheid wegneemt: “Is this the way you’re meant to interact with other people? Is the future of connection just people walking around hunched up, looking down, rubbing a featureless piece of glass? […] It’s kind of emasculating. Is this what you’re meant to do with your body? You want something that will free your eyes.”

Dit weekend besteedde ook het televisie programma Saterday Night Live uitgebreid aandacht aan het fenomeen. Uiteraard werd Google Glass stevig op de hak genomen. Te zien was hoe macho Google Glass je wel niet maakt….

Is Google Glass the next big thing?

Robert Scoble, Alexander Klöpping en vele anderen duiden Google Glass als de nieuwe iPhone. De bril roept dezelfde gevoelens op als bij de introductie van de allereerste iPhone door Steve Jobs himself. De vraag is nu of nerds als Robert Scoble het imago van Google Glass onherstelbare schade toebrengen. Wired Magazine wijdde zelfs een compleet artikel “Guys Like This Could Kill Google Glass Before It Ever Gets Off the Ground” aan deze vraag. In het artikel wordt Google Glass vergeleken met onder andere de Segway, een apparaat dat ook nooit echt van de grond kwam. Een vergelijking waar Scoble het uiteraard niet mee eens is.

Persoonlijk ben ik het eens met Sergey Brin. Dankzij de smartphone kijken we nooit meer naar boven. We staren te pas en te onpas naar een klein schermpje en verliezen daarmee het contact met de fysieke werkelijkheid. Niet voor niets besteden Jaap Bloem en ondergetekende uitgebreid aandacht de verstorende werking van de smartphone in het trendrapport De Zwarte Kant van Sociale Media. Aan het eind van dit rapport schetsen we een way out waarin calm technology bovenstaande problematiek voor een groot deel oplost. Ik vraag mij af of Google Glass deze belofte waarmaakt. Gaat iedereen straks met zo’n bril rondlopen of is het slechts voorbestemd voor de hardcore nerds?

Stop de cyborgs: Weerstand tegen Google Glass groeit

Steve Mann, ‘s werelds eerste cyborg en ook wel de “father of wearable computing” genoemd, kwam halverwege 2012 in de problemen in een McDonalds restaurant in Parijs. Na met zijn gezin meerdere musea bezichtigd te hebben in de lichtstad, wilde hij de dag gezellig afsluiten in de plaatselijke McDonalds. Nadat zij hun maaltijd besteld hadden, werd Steve aangevallen door een drietal medewerkers van het etablishment. Ze probeerden met geweld zijn digitale bril, die hij al meer dan 39 jaar gebruikt als hulpmiddel bij zijn verminderde gezichtsvermogen, van zijn hoofd af te rukken. Het model uit 1999 lijkt op een primitieve versie van Google Glass. Schijnbaar wilden de personeelsleden niet op film vastgelegd worden.

Steve Mann

Probleem is echter dat de laatste versie van Steve’s bril permanent aan zijn hoofd is vastgemonteerd. Alleen met speciaal gereedschap is het mogelijk om de bril van zijn schedel af te schroeven. Zelfs het overleggen van een brief van zijn huisarts overtuigde het dienstdoende personeel niet. De brief werd simpelweg verscheurd en Steve werd op straat gezet. Volgens de website van visionair Ray Kurzweil was dit de allereerste aanval op een cyborg.

Kroeg verbiedt Google Glass

Vorige week postte het cafe The 5 Point, dat gevestigd is in Seattle, een bericht op zijn Facebook pagina waarin het vermeldde dat het bij voorbaat de aankomende digitale bril van Google verbood: “For the record, The 5 Point is the first Seattle business to ban in advance Google Glasses. And ass kickings will be encouraged for violators.” Dave Meinert, de eigenaar van de bar, liet in een interview met de plaatselijke radiozonder KIRO-FM weten dat de cultuur in de kroeg de bril niet toeliet. Mensen komen naar de kroeg om in volledige anonimiteit te genieten van hun natje en droogje en zeker niet om in het geniep gefilmd of gefotografeerd te worden om vervolgens met naam en toenaam op het web te belanden. “People want to go there and be not known…and definitely don’t want to be secretly filmed or videotaped and immediately put on the Internet.”

Google Glass is bannedMeinert gaf in het vraaggesprek ruiterlijk toe dat het in eerste instantie een grap betrof. Alle aandacht en commotie rondom zijn berichtgeving legt echter wel een vinger op een zere plek. Mensen willen niet ongevraagd digitaal vereeuwigd worden.

Stop de cyborgs

In februari 2013 kwamen een groep van experts op het gebied van kunstmatige intelligentie en een aantal artiesten bijeen. Ze maakten zich ernstig zorgen om de effecten die Google Glass op onze maatschappij zal hebben. Ze verenigden zich onder de naam “Stop the Cyborgs”. Het doel is om een toekomst te voorkomen waarbij privacy niet meer bestaat en bedrijven oppermachtig zijn.

stop the cyborgs

Deze beweging heeft inmiddels zijn eigen website gekregen. “Fighting the algorithmic future one bit at a time.” Bit voor bit verzet de countercultuur zich tegen de snel oprukkende algoritmes die ons zowel in het fysieke als in het digitale leven achtervolgen. De beweging waarschuwt voor het dystopische idee dat mensen door digitale technologie ten prooi vallen aan het netwerk en dat ze hierbij de eigen identiteit voorgoed verliezen:

“Gradually people will stop acting as autonomous individuals, when making decisions and interacting with others, and instead become mere sensor/effector nodes of a global network. There will be no room for multiple identities, hypocrisy or experimentation. There will be no space in which you can escape your online profile and the system will be controlled by a small group of corporations.”

In hun manifesto verwijzen ze onder andere naar de zogenaamde Creepy Cameraman. Het gaat hierbij om een aantal video’s die recentelijk op YouTube zijn gepubliceerd waarin te zien is hoe een onbekend persoon op wildvreemde mensen afloopt met een camera in zijn hand. Deze voorbijgangers filmt hij vervolgens zonder om hun toestemming te vragen. De meeste mensen reageren geirriteerd en willen niet gefilmd worden. De beelden roepen weerzin op. Is dit een mogelijke toekomst die ons met Google Glass staat te wachten?

Privacy, technologie en de wet

Tot nu toe heeft Google zich nog niet echt verweerd tegen de privacy bezwaren. Het wordt tijd dat het bedrijf duidelijk maakt hoe hun digitale bril de privacy van anderen waarborgt. In het gratis trendrapport “Privacy, technologie en de wet” geven we aan dat wetgeving vaak te kort schiet. Bedrijven moeten dus zelf de handschoen oppakken. Ze moeten proactief en preventief te werk gaan. “Privacy by design” heet dit. Bij de allereerste ontwikkelingen van een produkt of een dienst moet al rekening gehouden worden met de privacy van het individu. Privacygarantie moet de defaultinstelling zijn. Bak privacy in het ontwerp. Zorg voor zichtbaarheid en transparantie. Openheid moet het leidmotief zijn. Ga respectvol om met de privacy. Stel dus vooral het individu centraal.

Krachtiger dan Meglena Kuneva, heeft niemand het ooit gezegd: “Persoonlijke informatie is de nieuwe olie van het internet en de nieuwe munteenheid van de digitale wereld.” Mevrouw Kuneva zei het als eurocommissaris voor consumentenbescherming in haar keynotespeech op een rondetafelbijeenkomst voor online datacollectie, targeting en profiling, eind maart 2009 in Brussel. Ik hoop dat Larry Page en Sergey Brin goed naar de speech van mevrouw Kuneva geluisterd hebben en onze privacy niet voor een paar centen verkwanselen.